Drodzy Państwo, Słuchacze Bytomskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku,
mając na uwadze misję edukacyjną, która przyświecała 16 lat temu powołaniu naszego Uniwersytetu i jest realizowana na organizowanych wykładach oraz w czasie lektoratów i seminariach, postanowiliśmy ją wzbogacić o przybliżenie kolejnych artykułów naszej ustawy zasadniczej, bo tak w języku prawnym określa się konstytucję państwa. Wydaje nam się to o tyle ważne, że w ostatnich kilku latach co chwila słyszymy i czytamy w mediach o tym, iż ktoś komuś zarzuca nieznajomość Konstytucji lub jej łamanie. A czy my ją znamy? I rozumiemy?
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zaczyna się od preambuły, liczy sobie 243 artykuły, zgrupowane w XIII rozdziałach i uchwalona została przez Sejm 2 kwietnia 1997. Każdego dnia będziemy w tym miejscu podawać treść kolejnego artykułu. Nie będziemy ich w żaden sposób komentować i interpretować, bo ani nie posiadamy w tym zakresie żadnych kompetencji, ani tym tym bardziej nie czujemy się do tego upoważnieni. Chcemy tylko, żebyście Państwo z nami ją przeczytali. Łatwo policzyć, że jeżeli zaczniemy 1 października 2021 r. i będziemy to robić codziennie (także w niedziele i święta), to ostatni 243 artykuł podamy 1 czerwca 2022 r.
Na początek preambuła. Zgodnie z Wielkim słownikiem ortograficznym PWN preambuła to uroczysty wstęp poprzedzający właściwy tekst jakiegoś ważnego aktu prawnego. Preambuła naszej Konstytucji brzmi tak:
W trosce o byt i przyszłość naszej Ojczyzny, odzyskawszy w 1989 roku możliwość suwerennego i demokratycznego stanowienia o Jej losie, my, Naród Polski - wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego - Polski, wdzięczni naszym przodkom za ich pracę, za walkę o niepodległość okupioną ogromnymi ofiarami, za kulturę zakorzenioną w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu i ogólnoludzkich wartościach, nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej, zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z ponad tysiącletniego dorobku, złączeni więzami wspólnoty z naszymi rodakami rozsianymi po świecie, świadomi potrzeby współpracy ze wszystkimi krajami dla dobra Rodziny Ludzkiej, pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa obywatelskie, a działaniu instytucji publicznych zapewnić rzetelność i sprawność, w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem lub przed własnym sumieniem, ustanawiamy Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej jako prawa podstawowe dla państwa oparte na poszanowaniu wolności i sprawiedliwości, współdziałaniu władz, dialogu społecznym oraz na zasadzie pomocniczości umacniającej uprawnienia obywateli i ich wspólnot.
Wszystkich, którzy dla dobra Trzeciej Rzeczypospolitej tę Konstytucję będą stosowali, wzywamy, aby czynili to, dbając o zachowanie przyrodzonej godności człowieka, jego prawa do wolności i obowiązku solidarności z innymi, a poszanowanie tych zasad mieli za niewzruszoną podstawę Rzeczypospolitej Polskiej.
